Wspomnienie autorstwa Stanisława Kozielskiego i Piotra Walichiewicza z jubileuszowego wydawnictwa "Wydział Automatyki, Elektroniki i Informatyki Politechniki Śląskiej. Jubileusz 50-lecia. Gliwice 2014" (str. 229 - 231):
Doc. dr Jan Walichiewicz (1929-2001)
Urodził się w 1929 roku we Lwowie. W czasie okupacji uczęszczał do szkoły podstawowej z wykładowym językiem rosyjskim. W roku 1943 został zaprzysiężony jako żołnierz Armii Krajowej. Podczas powstania we Lwowie w roku 1944, służył jako łącznik komendanta Kierownictwa Dywersji (KEDYW), "cichociemnego", majora Piotr Szewczyka. Jak wielokrotnie podkreślał nigdy nie miał broni w ręku.
W 1945 r. wraz z rodziną przyjechał do Gliwic. Tutaj ukończył Liceum Pedagogiczne. W latach 1947-51 studiował na Wydziale Matemetyki Fizyki Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego, uzyskując stopień magistra filozofii w zakładzie nauk matematyczno-fizycznych. W czasie studiów był aktywnym działaczem Sodalicji Mariańskiej. Już w 1950 r., jeszcze jako student, podjął pracę na stanowisku asystenta w Katedrze Astronomii Wydziału Matematyki Fizyki Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego. Po ukończeniu studiów pracował we wrocławskim Obserwatorium Astronomicznym pod kierownictwem prof. Eugeniusza Rybki.
W 1953 r. przenióśł się do Gliwic, do Katedry Matematyki na Wydziale Elektrycznym. Tutaj pracował u prof. Stanisława Fryze. W roku 1962 uzyskał stopień doktora nauk matemetyczno-fizycznych na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Tematem rozprawy doktorskiej była oryginalna metoda wyznaczania południka gwiezdnego. Od 1969 r. doc. Jan Walichiewicz pracował w Instytucie Matematyki na Wydziale Matematyczno-Fizycznym, zaś od 1974 r. na Wydziale Automatyki i Informatyki w Instytucie Kompleksowych Systemów Sterowania, przekształconym w 1976 r. w Instytut Informatyki Czasu Rzeczywistego. W instytucie tym doc. Jan Walichiewicz pełnił funkcję zastępcy dyrektora. Równocześnie w latach siedemdzisiątych, równolegle do pracy na Politechnice, pełnił funkcję dyrektora Planetarium Śląskiego w Chorzowie.
Od 1980 r. doc. J. Walichiewicz pracował w Instytucie Aparatury i Automatyki Medycznej, a następnie w Instytucie Elektroniki. W latach 1981-87 pełnił funcję Prodziekana na Wydziale Automatyki i Informatyki.
Za swój dorobek był odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Odznaką Zasłużonemu w Rozwoju Województwa Katowickiego, Odznaką Zasłużonemu dla Politechniki Śląskiej, wyróżniony nagrodami Ministra i Rektora. Odszedł na emeryturę w roku 1991 w wieku 62 lat.
Szeroki był zakres zainteresowań naukowych doc. Jana Walichiewicza. Pierwszą jego pasją była astronomia, z tego zakresu wykonywał pracę dyplomową i pracę doktorską (metody i aparatura do fotoelektrycznego rejestrowania gwiazd). Swą wiedzę matemetyczną wykorzystywał w pracach dotyczących elektroenergetyki i aparatury medycznej. Był również zdolnym konstruktorem, w swym dorobku miał 2 patenty dotyczące aparatury medycznej. Późniejsze jego prace dotyczyły zbiorów rozmytych i ich zastosowań w badaniach biomedycznych.
Doc. dr Jan Walichiewicz był dobrym organizatorem. W Instytucie Informatyki Czasu Rzeczywistego zorganizował laboratorium obliczeniowe (oparte na komputerze ODRA 1305), aktywnie uczestniczył w organizowaniu na Wydziale AEiI Zakładu Telekomunikacji. Był niestrudzony w inicjowaniu i organizowaniu współpracy z przemysłem, a zwłaszcza z placówkami medycznymi. Swoim zapałem i zaangażowaniem pociągał innych.
Przede wszystkim jednak doc. dr Jan Walichiewicz był doskonałym dydaktykiem. Wykładał z pasją, Świetnie wszystko wyjaśniał, a przy tym niezwykle skutecznie mobilizował studentów do nauki. Chociaż bardzo wymagający, był niezwykle przyjazny studentom. Urzekał wszystkich swoją dynamiką, gromkim głosem, tempem wykładu, dowcipem. Jego wykłady obrastały w legendy, na przykład:
Po wykładzie z Analizy matematycznej studentka dzieli się wrażeniami z koleżanką: "No dziś było znośnie, zamiast 28 tablic doc. Walichiewicz zapisał tylko 24 ..."
Wybija godzina 8:30, drzwi auli gwałtownie się otwierają, wpada przez nie doc. Walichiewicz i zmierzając do odległej jeszcze tablicy zaczyna: "Dla każdego epsilon większego od zera, istnieje takie en zero, że dla każdego en, wiekszego od en zero ..."
Był świetnym pedegogiem i przyjacielem młodzieży, a przy tym taką indywidualnością i charakterystyczną postacią, że na koleżeńskich spotkaniach absolwentów Jego osoba i Jego wykłady z Analizy matematycznej zawsze wracają we wspomnieniach.
Jego ulubionym sposobem spędzania czasu wolnego były piesze wędrówki górskie i z tego powodu, jako delegat uczelni często uczestniczył w studenckich rajdach górskich.
Doc. dr Jan Walichiewicz żył 72 lata i zmarł 8 sierpnia 2001 roku. Dla wielu roczników studentów Wydziału, najpierw Automatyki, potem Automatyki i Informatyki i wreszcie Automatyki Elektroniki i Informatyki, pamięć osoby doc. Jana Walichiewicza i legenda jego wykładów pozostanie wiecznie żywa.
Stanisław Kozielski
Piotr Walichiewicz
